به اندک شوخیی بنیاد تمکین کنده می گردد

حیا تا لب گشود از هم تبسم خنده می گردد

تنزه گر هوس باشد مجوشید آن قدر با هم

که صحبت از سریشم اختلاطی کنده می گردد

تغافل حکم همواری ست کوه و دشت امکان را

به چندین تخته یک تحریک مژگان رنده می گردد

به عزلت ساز و ایمن زی که در خلق وفا دشمن

سگ دیوانهٔ مطلب مرسها کنده می گردد

به برق تیغ استغنا حذر ازگردن افرازی

درین میدان فلک هم سر به پیش افکنده می گردد

خیال رفتگان رفتن ندارد همچو داغ از دل

به عبرت چون رسد نقش قدم پاینده می گردد

گرانی بر طبایع از غرور قدر نپسندی

درین بازار جنس کم بها ارزنده می گردد

قناعت می کند در خوشه چینی خرمن آرایی

قبا چون پنبه ها بر خویش دوزد ژنده می گردد

نه انجم دانم و نی دورگردون لیک می دانم

جهان رنگ است و یکسر گرد گرداننده می گردد

عرقها می کنم چون شمع و سردر جیب می د زدم

علاجی نیست هستی از عدم شرمنده می گردد

اگر تسخیر دلها در خیالت بگذرد بیدل

به احسان جهدکن کاینجا خدایی بنده می گردد